Przypuszczam, że ci ostatni mają mniejsze szanse j w procesie poznawania przyrody i człowieka. Rzadziej stają się luminarzami nauki. Na zakończenie słówko o ograniczeniach i jednostronności moich refleksji. W szkicu tym j zajmowałem się jedynie rolą charakteru w j procesie badawczym. Pominąłem prawie zu- ^ pełnie ‚drugą stronę zagadnienia, a mianowicie j rolę uczestnictwa w pracy naukowej w kształtowaniu się charakteru. Charakter jest strukturą dynamiczną i ulega zmianie pod i wpływem oddziaływań zewnętrznych. Tak na – przykład w instytucji, w której panuje twórcza atmosfera, w której stosuje się merytoryczne kryteria oceny prac naukowych, w której wybitni uczeni są wzorami osobowymi dla młodej kadry, wyrabiają się takie cechy charakterologiczne, jak odwaga twórcza, motywacja poznawcza, odpowiedzialność moralna. Przeciwnie, instytucje zbiurokratyzowane mogą wypaczać charakter naukowca. Zagadnienie zmiany charakteru spowodowane oddziaływaniem środowiska naukowego to ważny problem pedagogiczny i społeczny. Wymagałby on jednak odrębnego potraktowania.
Znalazłeś się tutaj dzięki poniższej frazie kluczowej: